Canada is een land gelegen in Noord-Amerika, met Ottawa als hoofdstad. Het land heeft enkel de Verenigde staten van Amerika in het zuiden en westen, de staat Alaska, als buurland. Met natuurlijke grenzen: in het noorden de Noordelijke IJszee, in het oosten de Atlantische Oceaan en in het westen aan de Stille Oceaan. Verder zijn er ook nog enkele grote en belangrijke steden, groter dan de hoofdstad, zoals Toronto, Montreal, Vancouver en Calgary.
De Canadese Woudzone strekt zich uit over de praktisch heel Canada, met een enorme bedrijvigheid in de bosbouw in de provincie Ontario. De Canadese Woudzone in Ontario kan opgesplitst worden in de volgende regio’s:
Noordelijk Barrens Woud: is een overgangszone tussen het noordelijke woud, gekenmerkt door een taiga vegetatie, en toendra vegetatie in het noordelijkste deel van het land. In dit gebied groeien espen, populieren en berken op vochtige gronden Het omvat 28% van het beboste oppervlak in Ontario.
Noordelijk woud: maakt deel uit van de naaldwoudgordel, met taiga vegetatie, die ook terug te vinden is in Alaska, Noord-Rusland en de Scandinavische landen. Hier groeien populieren en berken in een dunne bodemlaag op een rotsachtige ondergrond. Het omvat 48% van het beboste oppervlak in Ontario.
Grote meren-St. Lawrence woud: is een overgangszone tussen het noordelijk gelegen naaldwoud en loofwoud in het zuiden. Hier groeien pijnbomen, ceders, sparren, esdoorns, eiken en berken. Het omvat 22% van het beboste oppervlak in Ontario.
Loofwoud: is gelegen langs de noordelijke kusten van het Eriemeer en Ontariomeer. Het is een uitloper van de loofwoudgordel die ook een groot deel van het noordoosten van de VSA bedekt. Er groeien onder andere eiken, beuken, ahorns en walnotenbomen. Het omvat 2 % van het beboste oppervlak in Ontario.
Natuurkundig
Op basis van het reliëf kunnen we de Canadese Woudzone onderverdelen in:
Gebergtes van west naar oost:
Kustgebergtes: aan de westkust
Rocky Mountains: in het westelijke deel van het land
Amerikaanse Middelland: centraal
Laagvlakte van Hudson: in het zuidelijke deel van de Hudsonbaai
Labrador gebergte: in het oostelijke deel van het land
De Canadese vlakte die zich rond de Hudson baai bevindt is een opvallend gebied door de verschillende meren dat men hier aantreft. Deze meren zijn het resultaat van vergletsjering, dat zo een 2 miljoen jaar geleden gebeurde. Het centrum van het land was toen bedekt door een dikke laag ijs, rondom de Hudsonbaai, dat in contact kwam met de ijskap van de Rocky Mountains in het westen en Groenland in het oosten.
Op basis van het reliëf kunnen we de belangrijkste deel van de Canadese Woudzone, met name Ontario, onderverdelen in:
Canadese schild: gelegen in het oosten van de Canadese Woudzone. Deze wordt gekenmerkt door meren en rivieren. Bovendien is de bodem rijk aan grondstoffen en mineralen.
De laagvlakte van de Hudson: Is de overgangszone tussen het Canadees schild en de Hudsonbaai. Het is een relatief vrij onbewoond gebied. Het is een relatief moerassig gebied, door slechte afwatering, met harde gesteenten die slechts weinig aan erosie onderhevig zijn waardoor het gebied sinds de laatste grote ijstijd naar omhoog komt.
St. Lawrence vallei vallei en Grote meren gebied: is gelegen ten zuiden van het Canadese Schild. Het is een laag gelegen vlakte aan de grote meren, in het zuidelijke deel van Canada. In het noorden wordt het reliëf gekenmerkt door heuvels.
Klimaat en vegetatie
Aangezien de Canadese Woudzone zulk een grote oppervlakte inneemt treft men daar de volgende klimaatzones, van noord naar zuid, aan:
Koud of polair klimaat zonder dooi: op de toppen van de Rocky Mountains
Koud of polair klimaat met dooi in de zomer: in Noord Alaska en het noordelijke deel van de Hudson baai
Koudgematigd klimaat met strenge winter: noordelijke deel van de Grote meren
Koelgematigd, altijd nat klimaat: zuidelijke deel van de Grote meren
Warmgematigd, altijd nat klimaat: aan de zuid-west kust
Gematigd droog klimaat: regenarme zone in het oostelijke deel van de Rocky Mountains
Hooggebergteklimaat: Rocky Mountains
De verschillende vegetatie types die in de Canadese Woudzone voorkomen zijn:
Toendra : uiterste noorden
Noordelijke noordelijke en centrale deel
Taiga: centrale deel
Gebergte vegetatie: Rocky Mountains
Loofwoud: zuidelijke deel
Het Gemengde grote meren woud: in het Zuid-Oostelijke deel
Ontbossing in de Canadese woudzone
Ongeveer 54 % van Canada is bedekt met bosrijke gebieden. Ieder jaar wordt er in Canada ongeveer 0,5% of 200 000 ha van het totale bos oppervlak ontgonnen. Sinds 2000 ging in Canada 21 procent van de wereldwijde wildernis verloren, dat tegenover 4 procent in Indonesië. De provincies waar de bosbouw het het sterkst aanwezig is zijn van west naar oost: British-Columbia, Ontario en Quebec. Ontario is de grootste speler, waardoor het grootste aandeel van de bosbouw en de bijhorende industrie zich hier bevindt.
Ontario behoort tot één van de beboste gebieden van het land, maar liefst 65 % van Ontario is bedekt met bosrijke gebieden. Hierdoor is de houtproductie en de daarbij horende industrie de belangrijkste werksector en industriële tak van deze regio.
Er zijn verschillende oorzaken die bijdragen tot de ontbossing van dit gebied:
Modernisering en zware machines: brengen een enorme schade aan de ontbossing. Men kan gemakkelijk, door hun middelen, zoveel mogelijk bommen kappen om zo meer winst te kunnen behalen.
Infrastructuur: de wegen die gebruikt worden om ontginningsplaatsen, van zowel houtkap als mijnbouw, toegankelijk te maken zijn als het ware als autostrades doorheen deze woudzone.
Teerzanden: oliemaatschappijen, zoals bijvoorbeeld Shell, ontginnen deze zware oliezanden om hier veel winst uit te halen. Teerzanden zijn afzettingen van zand, klei, water en bitumen, waaruit olieproducten kunnen gemaakt worden. Door de hoge olieprijzen bieden deze teerzanden een gat in de markt. De winning daarentegen heeft heel wat nadelen. Eerst en vooral, m.b.t deze casus, worden er heel wat ontbost om dit ‘alternatieve goud’ te kunnen ontginnen. Het vergt ook veel energie en water om deze te ontginnen, daar dat de harde teer van zand wordt gescheiden door middel van heet water. Bij die ontginnen komen er heel wat CO2 gassen vrij wat dan weer drastische gevolgen heeft voor de opwarming van de aarde.
Schaliegaswinning: is aardgas dat wordt gewonnen uit schalie, een gesteente bestaand uit harde en vaste klei. Om dit gesteente te bereiken worden boringen uitgevoerd, namelijk fracking. Hierbij wordt een mengsel van water, zand en chemische stoffen onder hoge druk in de grondlagen gepompt. Die grondlaag barst open en waardoor een gas zal vrijkomen. Dit mengsel van water en chemicaliën wordt vervolgens opnieuw opgepompt om het te zuiveren, maar deze laten echter onrechtstreeks chemische stoffen achter in de bodem. Link met ontbossing is natuurlijk dat men plaats moet maken om deze boringen uit te voeren.
Stuwdammen: de bouw van stuwdammen zorgt ook voor de degradatie van de ecosystemen. Deze worden gebouwd om hydro-eletrische energie te kunnen opwekken. De Revelstoke dam in British-Columbia is daar een voorbeeld van.
Mijnbouw: de mijnbouw die vooral actief is in het Canadese Schild, zie hoger, eist zijn tol. De zoektocht naar ertsen zoals koper, zink, goud, ijzer en zilver laat duidelijke sporen na in het landschap.
Commerciële houtkap: de bedrijven in de producerende als zowel de verwerkende takken in de bosbouw draaien jaarlijks grote omzetten door hun sterke modernisering. Men maakt gebruik van de nieuwste technologieën en transport om zo hun winst te optimaliseren. Er worden grote percelen ontbost en verwerkt om nadien te kunnen worden geëxporteerd naar voornamelijk de VSA en de rest van de wereld.
Houtzagerijen: naast de commerciële houtkap industrie, situeren zich rondom de Grote Meren een grote concentraties van houtzagerijen. Deze zijn daar gesitueerd omwille van de aanwezigheid van gemengd woud en naaldwoud, dat zijn perfect leent om aan verdere industriële verwerking te kunnen doen. Deze houtzagerijen te Ontario verwerken jaarlijks ongeveer 21 miljoen m³ naadhout en 5,5 miljoen m³ hardhout afkomstig van loofbomen. De daarbij horende houtindustrie van onder andere timmerhout, papier, karton, fineer en houtpanelen vormen tevens één van de belangrijkste omzet factoren van Ontario.
Bosbranden: de klimaatverandering zorgt voor een snelle opwarming van het noorden van Canada, er ontstaat hierdoor een uitdroging van boreaal woud normaliter bestaande uit koude en vochtige naaldbosgebieden en moerassen. Deze zones zijn door deze opwarming en uitdroging meer kwetsbaar voor bosbranden.
Oplossingen voor ontbossing
Enkele oplossingen die zeker kunnen worden toegepast voor dit gebied:
Bosbeheer: de bedoeling om een goed bosbeheer van kracht te maken zodat er op een duurzame manier ontgonnen wordt, rekening houdend met de natuurlijke vegetatie. Dit is realiseerbaar aangezien 90% van het beboste oppervlak in Canada eigendom is van de staat. Ongeveer 80% van de houtindustrie is afkomstig van deze Canadese eigendommen.
Oprichten natuurreservaten: erkenning en de oprichting van reservaten om deze bossen te zichzelf, zonder ingreep van de mens, te laten herstellen alsook de ecosystemen te bevorderen.
Wetenschappelijk onderzoek: studies maken over ontbossing in dit gebied om aan te tonen wat de gevolgen zijn voor onze leefwereld. Deze harde cijfers vervolgens publiceren en richten naar de overheid om daaruit verdere acties te ondernemen.
Vergunningen: Sustainable Forest Licences, een vergunning van 20 jaar, dat instaat voor milieubescherming en deze houtkap bedrijven laat opdraaien voor de kosten van herbebossing.
Herbebossing: dit kan gebeuren op natuurlijke basis of door heraanplanting. Dit zal moeten gebeuren indien men de opwarming van de aarde wil terugdringen. Bomen en planten zetten immers CO2 (koolstofdioxide) via fotosynthese om naar O2 (zuurstof).
Foto's
Statistieken
Vergelijking natuur en cultuurlandschap
Ontbossingsgraad van 1975-2008
Oorzaken van ontbossing in 2010
Artikels
Dewereldmorgen, Elke vier seconden gaat voetbalveld aan wildernis verloren, geraadpleegd op 09/12/15
Greenpeace, Grote Berenbos in Canada beter beschermd, geraadpleegd op 09/12/15
Bronnen
Meridiaan 4, uitgeverij Plantyn, 2013
Deredactie, hoe schaliesgas de wereld zal veranderen, geraadpleegd op 09/12/15
Landenweb.nl, Canada, geraadpleegd op 09/12/15
Wikipedia, geografie van Canada, geraadpleegd op 09/12/15
Innovationconcepts.eu, teerzand, geraadpleegd op 09/12/15