Men zegt wel eens ‘ontbossing is een wicked problem’. Maar waarom is het nu een wicked problem? Een wicked problem is een probleem die men niet kan oplossen. Als men denkt een oplossing gevonden te hebben, dan veroorzaakt de oplossing een ander probleem. Zo creëert men een vicieuze cirkel. In de wereld gebeurt er bijvoorbeeld veel ontbossing. Daaraan zijn ook een hele reeks gevolgen aan gekoppeld, zowel positieve als negatieve. De positieve kan men wegwerken door andere producten te gebruiken voor export, de negatieve wegwerken lijkt al iets moeilijker. Zo gaan de negatieve gevolgen van ‘uitsterven van dieren’ tot ‘klimaatsveranderingen’. Het wordt dringend tijd dat er verandering komt in de negatieve gevolgen! Een simpele oplossing bestaat natuurlijk niet. We kunnen niet zomaar de ontbossing stopzetten. De vraag naar grondstoffen is te groot. Waar moeten deze plantages zich dan vestigen? Waar moet de veestapel grazen? Hoe geraken we dan aan hout en papier? Om iets te kunnen veranderen, moeten we als mens onze ingesteldheid aanpassen. We zullen moeten afstappen van onze denkbeelden zodat er minder vraag naar hout, vlees en gewassen is. Hierbij moeten we ons echter enkele vragen stellen. Want wie moet er dan bezuinigen? Wie moet er het meest inboeten op de vleesconsumptie en wie moet er minder hout en papierwaren gebruiken? En in welke mate? Nu hoe minder de vraag naar vlees, hoe meer overproductie we hebben, dus hoe meer vlees zomaar wordt weggegooid. Om dit probleem dan weer tegen te gaan zullen de boeren minder vee moeten gaan verkopen, waardoor zij dan weer mogelijk in financiële problemen geraken. We kunnen dus concluderen dat het een onoverkomelijk probleem is dat zijn wortels diep nestelt in verschillende gebieden. Bij het principe 'nieuwe kennis' bespreken wij 5 landen die gekend staan voor het probleem ontbossing. Vier landen hiervan hebben nog geen 'oplossing' gevonden voor ontbossing, maar één land (Finland) probeert wel een oplossing te vinden.